Օ՜, ինչ աղուոր է եղեր Փանաման

Փանամայի մէջ ամէն բան աւելի աղուոր է, գիտե՞ս», ըսաւ Արջուկը. «քանի որ Փանաման ծայրէ ի ծայր պանան կը հոտի։ Փանաման մեր երազներուն երկիրն է Վագրիկ։ Պէտք է վաղն իսկ Փանամա երթանք։ Ի՞նչ կ՚ըսես, Վագրի՛կ»։
«Վա՛ղն իսկ», ըսաւ Վագրիկը. «չէ՞ որ բանէ մը վախնալու պէտք չունինք Արջուկ։ Բայց Վագրաբադիկս ալ մեզի հետ պէտք է գայ»։
Յաջորդ առտու սովորականէն շատ աւելի կանուխ ոտքի էին։
«Երբ մարդ ճամբան չի գիտեր», ըսաւ Արջուկը. «նախ եւ առաջ ցուցատախտակ մը պէտք է ունենայ»։
Եւ սնտուկին փայով ցուցատախտակ մը շինեց։