Ընդառաջում

Հատորը կը պարունակէ 60-ի շուրջ կարճ արձակներ, գրուած 1984-ի եւ 2008-ի միջեւ, ոմանք վերաշխատուած աւելի ուշ։ Քառորդ դարու ժամանակահատուածի մը երկայնքին գրուած այս կտորները առաջին ակնարկով՝ «արձակ բանաստեղծութիւն» կոչուած գրական սեռին կը համապատասխանեն, բայց խորքին մէջ՝ ամբողջութեամբ կը վերանորոգեն այդ սեռը։ Յիշատակներ կը պեղեն, քաղաքէ քաղաք կը պտտին, գրողին ընկերակցող տետրակներուն պարունակութիւնը կը հրամցնեն, գրելու արարքին շուրջ կը մտմտան ու կը մտորեն։ Հետեւաբար նաեւ՝ գրողի առօրեայ գործունէութեան ատաղձին, այսինքն՝ լեզուի՛ն, լեզուի էութեա՛ն շուրջ լայնահուն խորհրդածութեան մը կը ձեռնարկեն։ Բանաստեղծական արձակը կը վերածուի փիլիսոփայութեան։ Երկխօսութեան մէջ կը մտնէ հին յունական վարպետներուն հետ։ Կը յայտնաբերէ փիլիսոփայական տեսակէտներու բանաստեղծական եւ բանարուեստական արմատը։