զնտուկ

«Վիպապաշտ եւ դասական շրջաններուն՝ Գերմանիոյ մէջ զարգացած թարգմանութեան բոլոր տեսաբանութիւնները արեւմտեան արդի թարգմանութեան գլխաւոր հոսանքներուն հիմունքը կը հանդիսանան, թէ՛ Ներվալի, Բոդըլեռի, Մալլարմէի, Ստեֆան Գէորգէի կամ Վալտեր Բենիամինի անուններով յայտնուող բանաստեղծական թարգմանութեան պարագային (այս հոսանքի ծագման հասարակաց վայրը ըլլալով բացայայտօրէն Աթէնէումը), թէ՛ ալ Ի. դարուն Գերմանիոյ մէջ կատարուած մեծածաւալ վերաթարգմանութիւններու պարագային, որոնք կրնան Հումբոլդի կամ Շլայերմախերի աշխատանքները ընդունիլ որպէս նախատիպարներ»։

Անտուան Բեռման (1942-1991) ֆրանսացի թարգմանիչ ու թարգմանութեան տեսաբան մըն էր։ Իր այս գիրքին (L'Epreuve de l'étranger, 1984ին լոյս տեսած) նիւթն է գերմանացի Վիպապաշտներու առաջին սերունդին (մասնաւորաբար՝ Ֆրիդրիխ Շլեգելի եւ Նովալիսի) մօտ թարգմանութեան տեսաբանութիւնը, եւ խորքին մէջ այդ սերունդէն առաջ եւ վերջ գերմանախօս աշխարհէն ներս ծաւալած թարգմանութեան հարցը։ Յաւելուածով մը հրամցուած են ուղղակի բնագիրէն թարգմանուած՝ Շլեգելի կոտորակներէն նմոյշներ, առաւել բառարան մը, եւ Մարկ Նշանեանի հեղինակած վերջաբանը՝ «Թարգմանական միմոսութիւնը» վերնագրով։