զնտուկ

Միավանկ եւ մէկուկէս վանկանի բառերու յոգնակին Արդի հայերէնի մէջ միավանկ գոյականներու յոգնակերտը եր մասնիկն է: Ըստ օրէնքի՝ բոլոր միավանկ բառերը յոգնակի կ’ունենան եր-ով. արտ-արտեր, բերդ-բերդեր, դար-դարեր, աչք-աչքեր, մեղք-մեղքեր, վէրք-վէրքեր եւ այլն: Նկատի ունենալ – Արեւմտահայերէնի մէջ յոգնակին, ի հակադրութիւն արեւելահայերէնի, կը կազմուի առանց ու եւ ի թոյլ ձայնաւորներու հնչիւնափոխութեան. Ու՝ ջուր-ջուրեր, տուն-տուներ, թուղթ-թուղթեր, սուր-սուրեր: Արեւելահայերէնի մէջ գրեթէ պարտադիր է ու-ի սղումը՝ ջրեր, տներ, թղթեր, սրեր, բայց կան քանի մը անհնչիւնափոխ բառեր եւս՝ թուրք-թուրքեր, ռուս-ռուսներ: Արեւելահայերէնի քուրդ-քրդեր յոգնակիի դիմաց արեւմտահայերէնը ունի քիւրտեր:

Յակոբ Չոլաքեանի աշխատութիւնը կը ներկայացնէ արեւմտահայերէնի գոյական, ածական, թուական եւ դերանուն խօսքի մասերուն ձեւաբանութիւնն ու շարահիւսական իւրայատկութիւնները: Լայնօրէն կը քննէ կանոնակարգման հարցերը՝ անդրադառնալով գոյութիւն ունեցող տարաբնոյթ տարբերակներուն ու բազմաձեւութիւններուն, որոնցմէ ոմանք կու գան արեւմտահայերէնի ակունքներէն, իսկ ուրիշներ թափանցած են խօսակցական լեզուէն: Նախատեսուած է լեզուաբաններուն եւ հայերէնի տարրական քերականութեան ծանօթ բոլոր հետաքրքրուողներուն համար: