Տնակ մը,
ուր
նո՛յն օրը կը կրկնուի,
նո՛յն ապուրը կ՚եփի,
սակայն գիշերը,
բի՜ւր երազներ կը հիւսուին…
Սիրանուշ՝
երազներու աշխարհը հսկող,
մղձաւանջները հեռո՜ւ քշող,
գրոց բրոց վհուկը,
որ
տնակին ժամացոյցին թըխկոցով՝
թը՛խկ չըխկ կշռոյթով,
պիտի ներառնէ ընթերցողը
անտրամաբանական աշխարհի մը մէջ,
անվերջ պտտուող շուրջպարով…
