Ապագայապաշտութիւնը
«Ապագայապաշտութիւնը հիմնուած է շարժումի եւ թափանցկութեան վրայ։ Այս ձգտումին մէջ ամէն բան կը շարժի եւ արագօրէն կը բազմապատկուի։ Ձի մը, որ կը վազէ, չորս ոտք չունի, այլ՝ տասնըչորս ու անոր ոտքերուն շարժումները եռանկիւնաձեւ են…։ Արհամարհելով իմացական եւ զգայնական դարաւոր ժառանգութիւնը, ապագայապաշտները կ՚ուզեն ստեղծել «ուժական զգայնութիւնները» գիծերու ցանցերով»։
Իտալական ինը հարիւրը
Ինըհարիւրի մէջ կը վերերեւին խոնարհ նիւթերը իբրեւ հակաճառութեան զէնք օրուան քաղքենի ճաշակին դէմ։
Տատաիզմը
Այս խումբին համար պատերազմը քստմնելի ոճիր է, ատկէ՝ անոնց ընդվզումը եւ հաստատուած արժէքները ժխտելու պահանջը։ Այս բաժնին մէջ տեղ գտած են յետեւեալ արուեստագէտները՝ Տիւշան (Duchamp, Marcel)
Գերիրապաշտութիւնը
Առաջին աշխարհամարտին ստեղծած խառնաշփոթութեան հետեւանքն է գեղագիտական այս նոր յեղափոխութիւնը։ Նկարչութեան այս նոր լեզուին հայրն է Ֆրէօտ։ Այս բաժնին մէջ տեղ գտած են յետեւեալ արուեստագէտները՝ Միրօ (Miro, Joan) Քլէ (Klee, Paul) Տալի (Dali, Salvador) Շակալ (Chagall, Marc)
Նկարչութեան դասական դպրոցները եւ արդի ձգտումները
Զարեհ Մութաֆեանի այս գիրքը, իր բառերով «պտոյտ մըն է ժամանակին ու միջոցին մէջ»»։ Մութաֆեան կը վերլուծէ նկարչութեան դպրոցները իրենց ամենէն յատկանշական արուեստագէտներու գործերուն մեկնաբանութեան ընդմէջէն։ Ըստ Մութաֆեանին, «անցնելով դպրոցէ դպրոց, կը տեսնենք ինչպէս արուեստը ամէն մէկ ձգտումին մէջ կը ծնի, կ՚երիտասարդանայ ու կը ծերանայ, բայց չի՛ մեռնիր, միշտ կը վերածնի։ Իւրաքանչիւր դպրոց ջահը կը փոխանցէ […]
Երկրաբանութեան երրորդ եւ չորրորդ շրջանները
Երկրաբանական արտաքին երեւոյթները
Երկրաբանական ներքին երեւոյթներ
Հրաբխային ժայռեր
Շերտաւոր ժայռեր
